hesapsahibi

rahmet okuyorum. vallahi billahi abartmıyorum espri de yapmıyorum. ölmüş aile büyüklerim dahil kimseye willis carrier kadar dua etmemişimdir. abi şimdi berzah'ta diğerleriyle brlikte beklemede. tabii ki allah bilir ama müslüman olmasa da benim dualarım kendisini cennete sokmaya yetecektir kanaatindeyim. hadi gene iyisin köftehor, sayemde huriler seni bekliyor.

İyi eğitin şu cocuklarınızı allah rızası için. Her istediğini önüne koymayın. Ağladığında her isteğinin kabul göreceğini düşünmesin. aksi taktirde bahçeler sokaklar bağıran ağlayan çocuktan geçilmiyor. Kafamızı dinleyemiyoruz şurada. eski vali bir yöneticimiz var, site toplantısında baya söylendim kendisine. aman yapmayın çocuk sesi candır bırakınız oynasınlar bağırsınlar diye romantik söylemlerde bulundu. bahçe katında oturuyorum. bir gün buyrun gelin bir kahvemi için ne demek istediğimi anlarsınız, normal çocuk cıvıltısı değil bu, 7/24 kaynar kazana düşmüş gibi canhıraş bir bağırtıdan bahsediyorum, ben de çocuk oldum, çocuk da yetiştirdim ama yok böyle bir şey dedim ama nafile. neyse tekrar ediyorum, abilerim ablalarım düzgün yetiştirin şu çocuklarınızı.

lise yıllarında peydah oldu bu 0.5'ler 0.7'ler. ilk ve ortaokulda anam babam usulü siyah ve kırmızı kurşun kalemlerle mutluyduk biz.

özellikle planlı gelen o ilk hapşırık öncesi ciğere derin bir nefesle doldurulan oksijen miktarını başka hiç bir şekilde alamazsın. ömrüne ömür katar. standart nefes alış periyodunda oksijenin tam manasıyla ulaşamadığı kıyıda köşede kalmış alveoller dahil ciğerin komple bayram eder.

bir zamanlar enfiye vardı hayatımızda. güzel güzel çekerdik burnumuza, sonra delicesine hapşırırdık. hatta çok şık renkli bir enfiye kutum bile vardı. sonra ne oldu bilmiyorum. hayatımıza renk katan pek çok güzel şey gibi usulca enfiye de çekti gitti hayatımızdan. ama eminim mısır çarşısındaki baharatçılarda hala vardır isteyene.

tanım: tütün bitkisinden elde edilir. kurutulup fermente edildikten sonra toz haline getirilir ve çeşitli baharatlarla karıştırılır ve burun yoluyla bünyeye alınır (normal tütün gibi sarıp da içmeye kalkmayın, sonra nerenizden hapşırmaya başlarsınız bilemem).

isviçreli bilimadamları daha diş fırçasının açısına kafayı takmadan önce bunu halletmişlerdi. yok yahu şaka. isviçreli bilimadamları daha portakal ağacında vitaminken rahmetli anneannemin evinde vardı.

gir trendyola yaz kaşıma aparatı işlem tamam. yalnız yorumlara bir bakayım dedim. alt tarafı çubuk işte ne yazabilirler ki diye! gördüğüm, millet kaşınmaktan değil, kaşımaktan daralmış. herkes birilerine almış, kendine alan yok hiç mereti.

tanışılan insanlara mesafeli davranmak. hatta mümkünse tanışmamak. yeni insanlar tanıma ve her birine kendimi anlatma kontenjanımı doldurdum sanırım. gidin az ilerde tanışın kimle tanışıyorsanız, beni ellemeyin diyesim geliyor yanaşanlara.

İstemi betil. Her ne kadar Laz ziya karakteri ile hafızalara kazınsa da, ondan çok daha fazlasıdır. nur subaşı gibi türkiye'nin büyük seslendirme sanatçılarındandır.

bir bakarsın godfather'da vito corleone olmuştur, bir bakarsın kuzuların sessizliği'nde hannibal. o da yetmez, yüzüklerin efendisi'nde gandalf olarak çıkar karşımıza.

geçtiğimiz senelerde sonsuzluğa uğurladığımız büyük seslendirme sanatçısı istemi abiyi rahmetle anıyorum. sesini nefesini çok arayacağız, huzur içinde uyu.

evet yahu, ne günlerdi! bir gezi sonrası gece torpidoda unuttuğum makinanın kelebek camı kırılarak içindeki makarayla birlikte çalınması hala içimde yaradır. makinaya zerre üzülmemiştim ama içindeki makaranın gitmesi beni hayattan soğutmuştu.

alt bacak sıkıntı olur nu? çabuk cevap verin, ciddi mi düşüneyim, yoksa gönül mü eğlendireyim ona göre karar vereceğim.

var mı gerçekten? yaşasın! yalnız olmadığımı öğrenmek baya rahatlattı.

İnsan yaşadıkça çok şey görür ve çok insan tanır. Zaman içinde insanı şaşırtan, hayrete düşüren şeyler yine insan bağlantılıdır. beş para etmez deyip yakınına sokmadığın adamın aslında senin yargılarından ne kadar uzak olduğunu nice sonra anlarsın, ya da yücelttiğin paye verdiğin insanın aslında ne kadar buna değmeyeceğini Öğreten yine zamandır.

gençken çok kolay yaptığın iyi insan kötü insan sınıflandırmasının aslında ne kadar yanlış olduğu geçeği şekillenmeye başlar kafanda. Uygun koşullar gerçekleşince iyilik yapabilecek kötü insanlar, yine koşullara göre kötülük yapabilecek iyi insanlar gelir geçer hayatından. Sonra anlamaya başlarsın ki insan özünde iyi veya kötü değildir, sadece hangi koşulda olursa olsun önce kendi çıkarını düşünmektedir. bunun için de onlara kızmak yerine, sadece gereğinden fazla değer vermemeli ya da gereğinden fazla hor görmemelisindir.

İşte zamanla hissizleşme dediğimiz konunun temeli budur. aslında hissizleşme değildir tam olarak, tabii ki oldukça törpülemiştir o hisler ama yine vardır. Özünde yaptığımız şey yaş aldıkça kendi duvarlarımızı örmek, kendi kalelerimize çekilmek, ve o kaleye mümkün olduğunca az ve öz insan sokmaktır. Yaş alan insanların daha az sosyalleşmeye başlaması hatta sosyalleşmemesinin özünde azalan enerji ve maddi nedenlerin dışında bu duvar örme mekanizması da önemli rol oynamaktadır.

Son tahlilde, yaş alan insanları üzmeyelim. göründükleri gibi çok katı insanlar değillerdi aslında, onları zaman bu hale getirdi ve kendi kalesine çekti. yani onlar zaman yorgunu ve Geri kalan kısa zamanlarında da daha fazla insan tanıyıp onlara tahammül etmek zorunda hissetmiyorlar sadece.

İrade dediğin şey, kişinin kendi istekleri ve hedeflerine göre karar alma kapasitesidir. özgür değilse irade olmaktan çıkmıştır zaten. dolayısıyla her ne kadar kabul görse ve kullanılıyor olsa da özgür irade terimi bana hep saçma gelmiştir.

I hope this message finds you well. In fact, I would prefer to write in my native language not only in this section but also in every circumstance. However, my business environment prevents this. That's why this is my first and last message in English. See you in other headers in Turkish.
All the best

çok milletten insan tanıdım. dil ırkçılığı konusunda fransızları tek geçerim.

bizimkiler… babam demişti zamanında, 3 seçeneğim vardı anneni seçtim diye. iyi halt ettin de diyemiyorsun tabii. neyse çifte kumrular gibi el ele dolaşıyorlar hala sağda solda. biri 76 öbürü 82. allahtan bende bi anomali çıkmamış (ya da ben öyle sanıyorum :)

5-6 haftada bir 2 günlüğüne görüp dönüyorum. yürüyor bir şekilde.

Amelie'nin yeri bende ayrıdır. 2000'lerin başları yani VCD zamanlarımızın filmi. Hiç izlemediysem 3-4 kere izlemişimdir ki tekrarlı izleme pek tarzım değildir. Paris'in kenar mahallesindeki sıradan insanların sıradan yaşamlarını anlatan filmdeki yan karakterler de oldukça renkliydi. Sadece müziği için bile izlenir. Akordeon ağırlıklı melodileri Paris havasını tam yansıtmıştı. Bak şimdi yazdıkça tekrar izleyesim geldi, ama VCD'sini atalı, hatta player'ı elden çıkaralı yıllar oluyor. Neyse, bulurum herhalde YouTube'dan falan.

Amelie'den bir 10 sene kadar önce seyrettiğim "Dönersen Islık Çal" da benzer etkiyi yaratmıştı bende. Yine küçük insanlar, küçük dünyalar, dışlanmışlıklar (travesti, cüce), yoksulluk, umutsuzluk... Şimdi düşündüm de Amelie'den bile önce gelir benim için "Dönersen Islık Çal".

17. yüzyılın en önemli ressamlarından rembrandtın tablolarını, rembrandt evi ve rembrandtın kalesi rijksmuseum dahil pek çok müzede bizzat görme şansına eriştim. aslında buna basitçe görme demek haksızlık olur. her bir tablosunun karşısında ayrı ayrı büyülenerek dakikalarca vakit geçirmek denilebilir. bir sanat gurusu olmasam da, bana göre rembrandtı diğer büyük ressamlardan ayıran en çarpıcı özelliği, ışığı çok iyi kullanarak uçlarda ışık/gölge oyunlarıyla inanılmaz kontrastlar yakalamasıdır.

aşağıya storm on the sea of galilee adlı tablosunu bırakıyorum:

kullandığım üç bulut servisinden biridir.

-google drive: özet fotoğraflar ve değerli kişisel evraka anlık ulaşım için kullanılmakta
-box: genel full arşiv (zamanında 50 GB'ı ücretsiz kapmıştım)
-onedrive: laptopumla senkronize, işle ilgili her türlü dokümana anlık ulaşım kolaylığı
-icloud: hesap var ama kullanılmıyor, tüm backup'lar kapalı. adamların dini imanı para.

kimlik, değerli evrak, kontak bilgileri ve benzeri önem arz eden datalar ihtiyati olarak ilk iki servisin ikisinde birden mevcut olup düzenli aralıklarla güncellenmektedir. ayrıca sadece haneye ait datalarla sınırlı değildir bu arşivler. bu konudaki titizliğim bilindiğinden yakın aile efradı ve hatta bazı çok yakın arkadaşlar bile her türlü değerli evrakı önce benle paylaşır, senin arşiv sağlam bunları da ekle diye. 30 sene önce emekli olan babamın emekli kartından tut, kayınpederin telefonunun puk koduna kadar, doğalgaz sözleşmelerinden tut, dask'larına kadar hepsi bendedir. e-devlet şifresini unutanın ilk yaptığı şey beni aramaktır. (hack ihtimaline karşı önemli şifre vb datalar kendi meşrebimce oluşturduğum algoritmalarla kodlanmıştır)

şimdi düşündüm de, hizmet bedeli kesmeye başlasam iyi olacak. sağlam ek gelir olur.

mevlam bazı ırklara torpil geçmiş olabilir. Gerek Rusya gerekse İskandinav ülkelerine gittikçe bunu daha iyi anlıyorsunuz.