iyi ya da kötünün nasıl konumlandırıldığına göre değişir bu yaklaşım. Örneğin bir anne ceylanın yanında yavrusunu parçalayarak yiyen bir aslanın, kötü bir eylem yaptığını söylüyorsanız, onu bu mizaçla yaratan Tanrı'nın da kötü bir şeye vesile olduğunu söylersiniz. Tanrı'ya inanmıyorsanız eğer, o zaman da canlı olmanın gerekliliği olan, en temel şeyin yani başka canlılardan beslenmenin de kötü olduğunu varsaydığınızdan ötürü, canlı olan her şeyi kötü atfeder, bu sefer de eylemsizliği iyi olarak konumlandırırsınız.
Spinoza'nın conatus dediği kavram, kendini koruma güdüsüyle yanıp tutuşan canlıların sahip olduğu ve bu uğurda eğer zorlanırlarsa, büyük kötülükler olarak görülebilen davranışları da yapabileceklerini varsayar. Şimdi conatus'a sahip olmak, kötü bir şey midir? canlı olanın canlılığını devam ettirmesine yönelik bir güdüdür esasında, buna sahip olmayanlar, canlılık sürecinde elenmişlerdir. Bunu kötü ya da iyi olarak adletmek yerine, böyle kabul edip, zorlandığında doğabilecek kötülüklerden uzak durmak için çabalamak daha mühimdir.
Her canlı, canlılığını koruması için bir nebze bencilliğe ihtiyaç duyar. Bu bencillik lafı çok kötü bir şey gibi algılansa da, kişinin güçlenmesi için gereklidir. Güçlü olan kişi ancak iyi ya da kötü olmayı özgür iradesiyle seçebilir. Güçsüz birisi, iyi olmaya mahkumdur, başka çaresi yoktur, kötülük yapacak seçeneği ve cesareti yoktur. Oysa bencil ve bu duruma gelebilmiş birisi, kötülüğü kolayca yapabilip, sonuçlarına da katlanmayacağını bildiği halde iyiliği seçebilendir. Kendiniz önce güçlü olacaksınız ki, başkalarına yardım edebilesiniz. Düşen bir uçakta da, önce hava maskesini kendinize, sonra etrafınızdakilere takın denir. Her canlının esas amacı gücü kovalamak, ona sahip olmaktır. Bundan sonra etik serüven başlar. Bu gücü isteme olayını da, kötülük olarak adletmek yanlıştır. İnsan nötrdür esasında. Tabi bazı doğuştan olan, şiddete yatkınlık vb spesifik vakalar hariç
succulent
Sineklerin tanrısı bu anlattığının en büyük kanıtı olan bir hikaye.
alaskan crab
okumadığım için bir şey diyemem ama merak ettim çok.
succulent
Gerektiğinde çocukların bile hayatta kalmak için yanındakileri öldürebileceğini anlatan bir kitap. E çocuklar da doğru ve yanlışı çok idrak edebilen canlılar değil haliyle. Yaşam mücadelesinin en gerçekçi örneği
alaskan crab
haa evet, tam değinmek istediğim nokta, içimizde bazı harekete geçiriciler mevcut, zorlandığında kötü diye nitelendirdiğimiz pek çok şeye davetiye çıkarabiliyor. Tabi kitap olduğu için uzun uzun ve ikna edici yazılmıştır güzelmiş.
succulent
Bunuda o listeye ekle bence. Okunması gereken bir kitap. Müthiş bir hikaye
alaskan crab
tabi, okuyup seni darlarım ama :) hatırladığın kadar tabi yormam fazla
succulent
Darla darla o kitap fazla hafızalardan silinebilecek bir kitap değil. Hala aklımda olan noktaları var. Okuyalı epey olsa da
